تومان ۲۹,۷۹۰,۰۰۰
دوچرخه جاده‌ای
مرتب سازی بر اساس :
فقط موجود ها:
مشاهده همه 2 نتیجه
تومان ۳۱,۶۴۰,۰۰۰
دوچرخه جاده‌ای
دوچرخه جاده ای
دوچرخه جاده‌ای، سبک دیگری از دوچرخه‌ها بوده که خود از تنوع بسیار بالایی برخوردار هستند. به‌گونه‌ای که این تفاوت‌ها باتوجه‌به تغییر در فرم هندسی دوچرخه، ایجاد شده و در این راستا این سبک از دوچرخه‌ها عملکردی متفاوت خواهد داشت.
بنابراین، در این بخش به معرفی کاملی از آنها خواهیم پرداخت.
بدنه دوچرخه
در ابتدا باید به هندسه فریم این نوع دوچرخه‌ها توجه نمود. به این صورت که هندسه فریم دوچرخه به سه دسته هندسه ورزشی، هندسه مسابقه‌ای و فلت بار تقسیم‌بندی می‌گردد.
و اما دوچرخه جاده‌ای با هندسه ورزشی، مناسب برای هفته‌ای سه بار سواری از ۳۰ تا ۲۵۰ کیلومتر در هفته است. در ضمن پوزیشن سواری در این مدل عمودی‌تر و هدایت آن هم راحت‌تر از مدل‌های دیگر می‌باشد.
دوچرخه جاده‌ای با هندسه مسابقه‌ای، مناسب برای انجام مسابقات ورزشی است. البته این نمونه از دوچرخه‌ها دارای آیرودینامیک بهتر و کشیده‌تر هستند و نسبت به فرمان هم حساس‌تر می‌باشند و در واقع این مدل دوچرخه‌ها قیمت بیشتر و بدنه سبک‌تری خواهند داشت.
هم چنین هندسه فلت بار، شبیه به مدل ورزشی بوده، اما پوزیشن دوچرخه‌سواری در آنها عمودی‌تر است. به‌گونه‌ای که این مدل از دوچرخه جاده‌ای برای مسافرت‌های چندروزه مناسب می‌باشد.
البته لازم به ذکر است که بدنه این نوع دوچرخه‌ها باید مستحکم و درعین‌حال سبک باشند؛ بنابراین برای دوچرخه‌های جاده‌ای بهتر است که از آلومینیوم استفاده گردد. اما امروزه برای تولید بدنه این دوچرخه‌ها، از فیبر کربن هم استفاده می‌نمایند.
ولی باید توجه داشته باشید که دوچرخه‌های جاده‌ای با بدنه فیبر کربن، گران‌تر بوده و استحکام بیشتری خواهد داشت.
در ضمن قسمت نگهدارنده چرخ جلو و یا به‌اصطلاح چنگال جلوی دوچرخه از فیبر کربن ساخته شده است.
بیشتر دوچرخه‌های جاده دارای شش سایز فریم بوده که خود به دودسته زنانه و مردانه تقسیم‌بندی می‌گردد. البته فریم آقایان و بانوان با وجود سایز یکسان یک اندازه نیستند.
دقت داشته باشید که در زمان خرید دوچرخه، سایز فریم را به‌درستی انتخاب نمایید. زیرا انتخاب فریم درست در دوچرخه جاده‌ای، منجر به فرماندهی و کنترل بهتر می‌گردد.
پدال
مدل‌های قدیمی دوچرخه‌های جاده‌ای، پدال‌های تخت دارند. اما در مدل‌های جدیدتر، دوچرخه‌ها بدون پدال به فروش می‌رسند. البته معمولاً یک دوچرخه‌سوار باتجربه سیستم پدال مخصوص به خود را دارد که با استفاده از کفش دوچرخه‌سواری خود آن را هماهنگ می‌نماید.
تایر
و اما در مورد تایرهای دوچرخه جاده‌ای باید گفت که این دوچرخه‌ها نیاز به تایرهای سبک و باریک خواهند داشت. تا در این راستا دوچرخه‌سوار بتواند به‌خوبی سرعت گرفته و در مسیرهای صاف و آسفالت شده حرکت نماید.
فرمان
در این نوع از دوچرخه‌ها از فرمان منحنی شکل استفاده می‌نمایند. البته برخی از گونه‌های دوچرخه جاده‌ای، دارای فرمان صاف و مشابه با فرمان دوچرخه‌های کوهستان می‌باشند.
البته لازم به ذکر است که در هیچ‌کدام از سبک‌های دوچرخه جاده‌ای سیستم تعلیق در قسمت جلو و عقب دوچرخه نخواهیم داشت.
دنده
بسیاری از دوچرخه‌های جاده‌ای دارای حداقل ۱۸ دنده هستند. اما بسته به تعداد چرخ‌دنده‌های جلو و چرخ‌دنده‌های عقب می‌توانند ۳۰ یا تعداد بیشتری دنده داشته باشند. البته لازم به ذکر است که در دوچرخه‌های جدید از سیستم دنده 2 به 11 نیز استفاده می‌شود.
و اما برای دوچرخه‌سواری متوسط بهتر است که روی دنده‌های پایین برای بالارفتن از تپه‌ها تمرکز کنید.
ازاین‌رو چرخ‌دنده‌های کوچک‌تر که دنده‌های پایین نیز نامیده می‌شوند، صعود از تپه‌ها را آسان‌تر می‌کند. بنابراین شما می‌توانید در مسیری شیب‌دار یا در مسیرهای طولانی سرعت پدال زدن خود را ثابت نگاه دارید.
در ضمن چرخ‌دنده جلو استاندارد برای دوچرخه‌های جاده دارای دو حلقه زنجیر است. معمولاً طبق‌های استاندارد دارای ۵۳ دندانه روی حلقه بزرگ‌تر و ۳۹ دندانه روی حلقه کوچک‌تر هستند.
هم چنین نوع دیگری از چرخ‌دنده استفاده شده در دوچرخه‌های جاده‌ای، چرخ‌دنده جلو کامپکت می‌باشد که از چرخ‌دنده جلو استاندارد کوچک‌تر بوده و معمولاً دارای ۵۰ و ۳۴ دندانه است و در واقع استفاده از چرخ‌دنده جلو کامپکت موجب راحت شدن پدال زدن هنگام صعود از تپه‌ها می‌شود.
ترمز
در واقع در دوچرخه‌های شهری، جاده‌ای و هیبرید از ترمزهای لقمه‌ای استفاده می‌شود که نیاز به ترمزگرفتن مداوم ندارند و اما عملکرد این ترمزها به این صورت است که ترمزهای لقمه‌ای به‌وسیله‌ی دو لقمه که در کنار طوقه قرار می‌گیرند، عمل می‌کنند؛ به این صورت که پس از فشردن دسته ترمز، لقمه به طوقه چسبیده و باعث کاهش سرعت آن می‌شود.
